پلی پروپلین در سال 1954 توسط جولیونا تا ساخته شد و میزان مصرف کلی آن در سال 1968 به یک میلیون تن و در سال 2000 به 30 میلیون تن بالغ گردید و اکنون با روند تصاعدی به یکی از پلیمرهای پیشتاز در صنعت لوله سازی مبدل گردیده است . لوله های پلی پروپیلن ، در انتقال فاضلاب خانگی در داخل و خارج ساختمان و در زیر سطح زمین امتیازات زیادی نسبت به دیگر لوله های موجود در این زمینه دارند و اکنون پس از انتقال آب سرد ، گرم و داغ در درون ساختمان ها جهت کلیه مصارف مرتبط با انسان و انتقال آب رادیارتورها و شوفاژ ها توسط لوله های پلی پروپلین در نوع راندوم کوپلیمر نوبت به انتقال فاضلاب ساختمان ها توسط پلی پروپیلن در نوع بلاک کوپلیمر ( PP-B ) رسیده است .
البته PP در نوع همو پلیمر با ساختار ضربه پذیر که در سالهای اخیر توسط برخی شرکت ها ابداع شده نیز قابلیت مصرف در این زمینه را پیدا کرده است . گرچه مدتهاست که اروپا این رویکرد جدید را پذیرفته است اما در ترکیه و ایران این محصول کاملا نوپاست . لوله های فلزی و چدنی ، لوله های آزبستی ، لوله های PVC یا اصطلاحا پولیکا و لوله های پلی اتیلن هر کدام دارای مشکلاتی هستند که لوله های PP می توانند با رفع این مشکلات جایگزین خوبی برای آنها باشند .